Mijn associatie met ‘’zwartgeblakerd’’ zijn rituele vuren en verhalen die overgeleverd worden. In de rook cirkelt de oude geest omhoog, naar een andere wereld. Alles wat overblijft, is zwart, verkoold hout.
De angst voor het geweld van vuur, zoals het hele bossen kan vernietigen bestaat naast de aantrekkingskracht van vuur, onze bron van warmte en innerlijke kracht.
In mijn zoektocht naar oude verhalen over bomen, stuitte ik op de (knot)wilg, met haar mysterieuze draaiingen en kronkelingen. Soms is ze geheel hol en toch straalt ze oneindige kracht uit. Onze Keltische voorouders verbonden de wilg met de godin Brigid, de godin van licht, inspiratie en vuur. De wilg is een drempel tussen leven en dood, tussen aarde en water. Hij is de verbinding tussen het begin en het einde.
Klik op deze link voor een kort impressie over mijn werk rondom dit thema
Met mijn werken probeer ik, naast mijn fascinatie voor structuren, de fragile verbinding tussen deze twee werelden te laten zien. Ik heb met houtskool op papier gewerkt, uitgeprinte foto’s bewerkt, naald en draad ingezet en een boomstam geadopteerd.
Judith Aardse 